Das Spitkeet
Harkema
Das Museum zeigt die Entwicklung vom primitiven Leben in Erdhütten und Höhlenwohnungen zum Leben in einfachen Steinhäusern, den so genannten Waldhäusern. Weitere Ausstellungsstücke sind ein Armenhaus und ein Hühnerstall. Mit schöner Terrasse und Spielplätzen.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Von der Plaggenhütte zum modernen Haus
Ein Wohnhaus ........!? Nichts als ein paar Wände aus Soden, mit ein paar kleinen Fenstern davor, an denen der Glaser wirklich nicht viel verdient hat".
So schrieb ein Pfarrer über das Leben in der Heide im neunzehnten Jahrhundert.
Spitkeet ist ein anderes Wort für Plaggenhut. In dem Freilichtmuseum und Themenpark können Sie erleben, wie die Menschen in der friesischen und Groninger Heide in der Zeit von 1850 bis 1950 lebten, wohnten und arbeiteten. Die Menschen waren sehr arm und die Bedingungen waren miserabel.
Das Museum zeigt die Entwicklung vom primitiven Leben in Erdhütten und Höhlenwohnungen bis zum Wohnen in einfachen Steinhäusern, den so genannten Waldhäusern. Weitere Exponate sind ein Armenhaus und eine Hühnerstallwohnung sowie ein Armenhausfriedhof.
Das Spitkeet erneuert mit Einführungsfilm und Audiotour
Lernen Sie Jelle Dam kennen, der in einem Spitkeet aufwuchs und sich später für die Armen in der Heide einsetzte. Und sehen Sie Sjoerd út de Wâl, der in einem Höhlenhaus lebte und seinen Lebensunterhalt mit dem Hacken von Steinen verdiente. Und am beeindruckendsten ist sicherlich die Geschichte von Froukje Postma. Sie wuchs im Almosenhaus de Malmoune auf, einem im Museumspark nachgebauten Haus. Froukjes Familie, bestehend aus Vater, Mutter und sechs Kindern, lebte in einem der kleinen Zimmer des Armenhauses. Tagaus, tagein, Sommer wie Winter, ging sie barfuß. Sie besaß weder einen anständigen Mantel noch Unterwäsche. An eine warme Mahlzeit war nicht zu denken. All dies ist im Einführungsfilm zu sehen und in der Audiotour zu hören.
In De Spitkeet gibt es einen 'Rastplatz', an dem sich Wanderer und Radfahrer während einer Wanderung oder Radtour ausruhen können. Außerdem gibt es einen TOP (Tourist Transfer Point) im Freiluftpark.
- Jeden montag geschlossen
- Jeden dienstag von 10:00 bis 17:00
- Jeden mittwoch von 10:00 bis 17:00
- Jeden donnerstag von 10:00 bis 17:00
- Jeden freitag von 10:00 bis 17:00
- Jeden samstag von 10:00 bis 17:00
- Jeden sonntag von 13:00 bis 17:00
Preise
- 7,00 €
- Kinder 3,00 € kinderen 4 t/m 12 jaar tot 4 jaar gratis
- zie: www.despitkeet.nl/informatie/toegangsprijzen/
- KinderJa
- AlternativJa
- GruppenJa
- GeschäftlichJa
- LGBTQIA+Ja
- FamilienJa
- JugendlicheJa
- SchülerJa
- StudentenJa
- SeniorenJa
- ErwachseneJa
- Erste-Hilfe-PostenJa
- Restaurant (für Gäste)Ja
- Hotel- und GaststätteneinrichtungenJa
- Assistenzhund erlaubtJa
- Preisinformationen:
- Ab 3,00 € (Kinder)
- Entfernung zu Ihrem Standort:
Standorte
Alle Standorte anzeigen-
Noorderbegraafplaats
Noorderbegraafplaats
Vijftien geallieerde vliegers en vijftien verzetsslachtoffers vinden hun laatste rustplaats op de Noorderbegraafplaats in Leeuwarden. Ook worden er tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna 450 gesneuvelde Duitse militairen begraven. Hun stoffelijke resten worden in 1958 overgebracht naar de Duitse oorlogsbegraafplaats Ysselsteyn.
Kort na het begin van de bezetting wordt de Noorderbegraafplaats aan het Leeuwarder Schapendijkje in gebruik genomen als militair ereveld. De eerste teraardebestelling van Duitse oorlogsdoden vindt er op 9 augustus 1940 plaats. Bij de bevrijding liggen op het Ehrenfriedhof bijna 450 Duitse militairen, die in 1958 collectief worden overgebracht naar de Kriegsgräberstätte Ysselsteyn bij Venray.
Het aantal geallieerde militairen dat vanaf juli 1941 op de begraafplaats een laatste rustplaats krijgt is qua aantal veel geringer. Nu nog liggen dertien Engelsen en twee Nieuw-Zeelanders begraven onder een rij karakteristieke witte headstones op regel 23 van de 2e afdeling. Oorspronkelijk waren er meer geallieerde oorlogsgraven. Twee Amerikanen en een Canadees zijn na de bevrijding herbegraven op de erevelden in Margraten en Holten.
In alle nu nog aanwezige geallieerde oorlogsgraven zijn bemanningsleden van vliegtuigen begraven. Van hen zijn alleen David Kay Foster en Robert Stanley Ling in de gemeente Leeuwarden gesneuveld. Hun Mosquito jachtbommenwerper stort op 28 mei 1944 neer op het vliegveld na een beschieting door luchtafweergeschut. De overige vliegeniers komen om een andere reden op de Noorderbegraafplaats terecht. Albert Hayes, Len Townrow en Michael John Boyle worden alle drie zwaargewond overgebracht naar het Bonifatiusziekenhuis en sterven daar ondanks de goede zorgen van de Duitse medische staf.
Jarenlang onderzoek door de Stichting Missing Airmen Memorial Foundation (SMAMF) in samenwerking met de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht achterhaalt de identiteit van de zes gesneuvelden in het eerste graf. Het gaat om de bemanning van Wellington R1397. Het vliegtuig stort op 25 juli 1941 bij Boazum neer na een luchtaanval op Emden en is het eerste toestel dat crasht op het Friese vasteland. In 2015 zijn in aanwezigheid van nabestaanden twee nieuwe grafstenen met de namen van de bemanning door een legerpredikant ingezegend. De oude, naamloze, steen is nog te bezichtigen in het Fries Verzetsmuseum.
Ook liggen er vijftien verzetsslachtoffers begraven op de Noorderbegraafplaats, op een speciaal daarvoor ingericht ereveld. Op de grafmonumenten staat de tekst:
‘Fallen yn ‘e striid tsjin ûnrjocht en slavernij - dat wy yn frede foar rjocht en frijdom weitsje’
‘Gevallen in de strijd tegen onrecht en slavernij, opdat wij in vrede voor recht en vrijheid waken.’
Het meest in het oog springend zijn de drie zij aan zij geplaatste monumenten van de broers Mark, Klaas en Hyltje Wierda, die op 11 april 1945, enkele dagen voor de bevrijding, werden gefusilleerd bij Dronrijp.
De oorlogsgraven op de Noorderbegraafplaats zijn geadopteerd door vijf scholen uit Leeuwarden, die elk jaar op 15 april een herdenking organiseren.
Ook achter de grafmonumenten voor de Joodse familie Suskind (graf 03/-/24 /04) gaat een tragisch oorlogsverhaal schuil. MTS-leraar Willy Süskind stapte samen met zijn vrouw en zoon uit het leven, één dag na de Duitse inval in Nederland.
Helemaal achter op de begraafplaats herinnert een bijzonder grafmonument eveneens aan een oorlogsdrama. Het beeld van een treurende vrouw is geplaatst op het graf van Johanna Wilhelmina te Winkel en haar zoontje Hans, beiden slachtoffer van afgedwaalde bommen op de Julianastraat in 1942 (graf 04/1b/10).
Leeuwarden
In der Nachbarschaft
Alle Routen ansehen-
Fietsroute Smaak fan 'e Wâlden Eastermar - Surhuisterveen
Fietsroute Smaak fan 'e Wâlden Eastermar - Surhuisterveen(35.8 km)Eastermar