Voormalig klooster Weerd
Morra
Ongeveer 1500 meter ten zuiden van het dorpje Morra ligt het terrein, waarop een klooster van vrouwen van de Praemonstratenser orde gestaan heeft. In 1569 plunderden de Watergeuzen dit klooster en staken het in brand.
Take a look
Geen provincie binnen Nederland is zo gevormd door kloosters als Friesland. Er is ook geen provincie waar er zo weinig van de kloostergeschiedenis overgebleven is... Dat geld ook voor klooster Weert, gelegen op 1500 meter ten zuiden van het plaatsje Morra in het Noordoosten van Friesland.
In een bocht van de Zuider Ee zie je op een heuveltje in het land een boerderij en wat verspreid staande huizen staan. Dit is de plek van het vroegere nonnenklooster Weerd, dat onder het belangrijke Bonifatiusklooster in Dokkum viel. In de archieven wordt het ook wel Templum Domini (Tempel van de Heer) of Silva St. Mariae (Woud van de Heilige Maria) genoemd. Door giften en erfenissen kreeg Weerd heel wat bezittingen in de omgeving.
Tijdens de zestiende-eeuwse kerkstrijd van protestanten en katholieken vielen in 1569 de Watergeuzen dit kustgebied binnen, die het klooster plunderden en in brand staken. Van Weerd rest nu niets meer dan een verhoging in het landschap. Je kunt een ommetje om het voormalig kloosterterrein maken.
Deze gewijde plek ligt aan de route 'Rondje 3' van de pelgrimsroute Bonifatius Kloosterpad.
Here you will find Voormalig klooster Weerd
Kleasterwei9135 Morra Plan your route
from your location
-
De bevrijding van Friesland 2
De bevrijding van Friesland 2
Op 18 april was de hele provincie Friesland met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd. In vergelijking met andere provincies werd er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen waren de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken was, versnelden de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding. En het beperkte het aantal slachtoffers aan geallieerde kant.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
Veel Duitse militairen maakten zich uit de voeten in de richting van het westen van het land. Harlingen, Makkum en Lemmer werden verzamelplaatsen voor zich terugtrekkende Duitse troepen. Van daaruit probeerden ze per boot over het IJsselmeer of via de Afsluitdijk richting Noord-Holland te ontkomen. Ook de Waddeneilanden werden een toevluchtsoord voor collaborateurs en Duitse militairen. Hier liet de bevrijding langer op zich wachten.
Op Terschelling werden de laatste Duitse troepen op 29 mei ontwapend door een Brits artillerieregiment. Twee dagen later staken de Britten van Terschelling over naar Vlieland en was ook de bevrijding van dat eiland een feit. Ameland was op 3 juni bevrijd.
Op Schiermonnikoog had het personeel van het beruchte Scholtenhuis, het SD-hoofdkwartier in Groningen, zich gevestigd. Na hun vertrek op 31 mei vierde het eiland feest, ondanks de zeshonderd nog aanwezige bezettingstroepen. Pas op 11 juni vertrokken de laatste Duitse militairen van Schiermonnikoog en was Friesland helemaal vrij.
De meeste Canadese eenheden die Friesland hadden bevrijd, zetten na 18 april de strijd voort in Groningen en Noord-Duitsland. Hun oorlog eindigde op 8 mei 1945 toen de overgave van alle Duitse strijdkrachten van kracht werd.
