Peazemerlannen
Paesens
Het prachtige gebied bij de dorpen Paesens en Moddergat is het hele jaar door in trek bij vogels. Ook voor de weidevogels zoals grutto, kievit en scholekster is dit een uitstekende plek. Zij zorgen voor passende ‘filmmuziek’ bij de schitterende verg...
Neem alvast een kijkje
Het prachtige gebied bij de dorpen Paesens en Moddergat is het hele jaar door in trek bij vogels. Ook voor de weidevogels zoals grutto, kievit en scholekster is dit een uitstekende plek. Zij zorgen voor passende ‘filmmuziek’ bij de schitterende vergezichten waarop je als wandelaar wordt getrakteerd.
“Loop je over de strekdam? Dan ervaar je op deze bijzondere plek het eilandgevoel met als extraatje het uitzicht op Schiermonnikoog en de Engelsmanplaat.”
Wat kan toeval toch mooi zijn… Natuurgebied de Peazemerlannen is daar het voorbeeld van. Eigenlijk was het gebied al helemaal ingepolderd, maar dankzij een extreem zware storm ontstond aan de rand van de dorpen Peasens en Moddergat een natuurgebied van grote waarde. Het beukende water sloeg in 1973 een gat in de zomerdijk. Het gat dichten was te duur en hierdoor kreeg de Waddenzee vrij spel in het noordelijke deel van de polder. Zo ontstond dit bijzondere natuurgebied met kwelder en zomerpolder. De Peazemerlannen is onderdeel van het Werelderfgoed Waddenzee.
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
