meer natuur in Noordoost Friesland
361 t/m 384 van 972 resultaten
-
Sint Annaparochie (Sint Anne)
Sint Annaparochie (Sint Anne)Sint Annaparochievanaf jouw locatie
-
Boer & Breakfast & Geitenboerderij De Sweach
Boer & Breakfast & Geitenboerderij De SweachKollumerzwaagvanaf jouw locatie
-
Vlieland - Bomenland - Uitzichtplateau
Vlieland - Bomenland - UitzichtplateauOost-Vlielandvanaf jouw locatie
-
Sint-Maartenkerk Hallum
Sint-Maartenkerk HallumHallumvanaf jouw locatie
-
Vlieland - 2e Kroon's polder - Vogelkijkhut
Vlieland - 2e Kroon's polder - VogelkijkhutOost-Vlielandvanaf jouw locatie
-
Oostersingel
OostersingelNoardburgumvanaf jouw locatie
-
Twijzelermieden
TwijzelermiedenTwijzelvanaf jouw locatie
-
Ypeymolen
YpeymolenRyptsjerkvanaf jouw locatie
-
Poutsma Staete
Poutsma StaeteWierumvanaf jouw locatie
-
WasWadpad
WasWadpadKollumerpompvanaf jouw locatie
-
Duurswouderheide - Uitzichtplateau
Duurswouderheide - UitzichtplateauWijnjewoudevanaf jouw locatie
-
Kweldercentrum Noarderleech
Kweldercentrum NoarderleechHallumvanaf jouw locatie
-
Greenjoy Dokkum
Greenjoy DokkumDokkumvanaf jouw locatie
-
De bevrijding van Friesland 2
De bevrijding van Friesland 2
Op 18 april was de hele provincie Friesland met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd. In vergelijking met andere provincies werd er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen waren de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken was, versnelden de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding. En het beperkte het aantal slachtoffers aan geallieerde kant.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
Veel Duitse militairen maakten zich uit de voeten in de richting van het westen van het land. Harlingen, Makkum en Lemmer werden verzamelplaatsen voor zich terugtrekkende Duitse troepen. Van daaruit probeerden ze per boot over het IJsselmeer of via de Afsluitdijk richting Noord-Holland te ontkomen. Ook de Waddeneilanden werden een toevluchtsoord voor collaborateurs en Duitse militairen. Hier liet de bevrijding langer op zich wachten.
Op Terschelling werden de laatste Duitse troepen op 29 mei ontwapend door een Brits artillerieregiment. Twee dagen later staken de Britten van Terschelling over naar Vlieland en was ook de bevrijding van dat eiland een feit. Ameland was op 3 juni bevrijd.
Op Schiermonnikoog had het personeel van het beruchte Scholtenhuis, het SD-hoofdkwartier in Groningen, zich gevestigd. Na hun vertrek op 31 mei vierde het eiland feest, ondanks de zeshonderd nog aanwezige bezettingstroepen. Pas op 11 juni vertrokken de laatste Duitse militairen van Schiermonnikoog en was Friesland helemaal vrij.
De meeste Canadese eenheden die Friesland hadden bevrijd, zetten na 18 april de strijd voort in Groningen en Noord-Duitsland. Hun oorlog eindigde op 8 mei 1945 toen de overgave van alle Duitse strijdkrachten van kracht werd.
Eanjumvanaf jouw locatie
-
Voormalige directeurswoning vlasfabriek Mûnein
Voormalige directeurswoning vlasfabriek MûneinHurdegarypvanaf jouw locatie
-
Rustpunt de Jister
Rustpunt de JisterGinnumvanaf jouw locatie
-
Stichting Wadloopcentrum Pieterburen
Stichting Wadloopcentrum PieterburenLauwersoogvanaf jouw locatie
-
Hegebeintum
HegebeintumHegebeintumvanaf jouw locatie
-
Waterspeeltuin Lauwersoog
Waterspeeltuin LauwersoogLauwersoogvanaf jouw locatie
-
Hotel de ABDIJ Dokkum
Hotel de ABDIJ DokkumDokkumvanaf jouw locatie
-
Wachten op hoog water
Wachten op hoog waterHolwerdvanaf jouw locatie
-
Nicolaaskerk Hantum
Nicolaaskerk HantumHantumvanaf jouw locatie
-
Marboei MB95
Marboei MB95Lauwersmarvanaf jouw locatie
-
Bombardement sluis Terherne
Bombardement sluis Terherne
Op 11 november 1944 kregen piloten van de Royal Canadian Air Force, die hun basis hadden op vliegveld Welschap bij Eindhoven, de opdracht om in twee groepen de sluis bij Terherne te bombarderen. De reden voor het bombardement op de sluis van Terherne was het beperken van (Duitse) vervoersbewegingen. Het sluiscomplex lag in de belangrijkste scheepvaartroute van Duitsland via Groningen naar de Randstad waarlangs de Duitsers goederen en militair materieel vervoerden.
Nadat in september door de spoorwegstaking het railvervoer al behoorlijk was verstoord, volgden in de maanden daarna acties tegen het scheepvaartverkeer. Het zuiden van het land was dan wel bevrijd, in de andere delen moest nog zwaar strijd worden geleverd.
Zo ook op die 11e november even na negen uur in de ochtend toen de twee groepen Hawker Typhoon jachtbommenwerpers kort na elkaar vanuit Eindhoven voor hun missie vertrokken. Rond 10.00 uur werd vanaf het noorden de sluis in Terherne voor het eerst gebombardeerd en rond 10.30 uur nog een keer.
De gevolgen waren enorm voor de mensen die op de sluis woonden. De vrouwen van beide sluiswachters, een baby van één jaar en een Duitse soldaat kwamen om het leven. Ook raakte het toestel van piloot John Gordon Fraser zodanig beschadigd dat hij een noodlanding moest maken bij St. Johannesga. Het effect van het bombardement was ook dat de noordelijke doorgang weliswaar plat lag en niet meer gebruikt kon worden, maar de zuidelijke doorgang nog steeds open en bruikbaar bleef.
Tegenwoordig is er over de zuidelijke doorgang een schiphuis gebouwd voor het Statenjacht van de provincie Fryslân. Op de plaats van de sluiswachterswoning aan de zuidkant is een nieuw gebouw geplaatst, dat dienst doet als gastenverblijf voor de provincie.
Op de noordelijke pier is een monument geplaatst ter nagedachtenis aan de omgekomen bewoners van de sluis. Dit monument is op 10 november 1985 onthuld door Hattum Hoekstra, zoon van 1e sluiswachter Wiemer en Tietje Hoekstra. Sindsdien vindt de dodenherdenking in Terherne altijd bij de oude sluis plaats en hebben de kinderen van basisschool ‘It Kampke’ het monument geadopteerd.
Terhernevanaf jouw locatie