Trekschuit De Herinnering Dokkum
Dokkum
De trekschuit (of snik) van Dokkum is in 1980 gebouwd in opdracht van de Stichting Stamboek Ronde- en Platbodemjachten. Het is een reconstructie op ware grootte van een trekschuit die nog steeds in Friesland bleek te zijn.
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
-
Dokkum en het mysterie van de Granaet & het raadsel van de B’s
Dokkum en het mysterie van de Granaet & het raadsel van de B’s
De trekschuit (of snik) van Dokkum is in 1980 gebouwd in opdracht van de Stichting Stamboek Ronde- en Platbodemjachten. Het is een reconstructie op ware grootte van een trekschuit die nog steeds in Friesland bleek te zijn en oorspronkelijk uit de achttiende eeuw dateerde .Sinds 1984 vaart de trekschuit in Dokkum.
De boot is van april tot november te huur voor gezelschappen tot 24 personen. Dit kan met familie, buurtvereniging of met relaties. Er kan catering verzorgd worden. Op dinsdagmiddag, donderdagmiddag en zaterdagmiddag vaart de trekschuit op verzoek om 14.00 uur waarbij reservering niet nodig is (bij voldoende deelname).
Bij mooi weer wordt meestal in een open boot gevaren op deze middagen. Er zijn verschillende mogelijkheden voor het maken van een boottocht met de trekschuit.
Een Rondje Dokkum is de basistocht. Deze vaartocht neemt een uur in beslag en geeft een zeer gevarieerd beeld van de stad Dokkum . Kosten 5 euro per persoon (2,50 tot.16 jaar) .Voor meer informatie en reserveringen kunt u contact opnemen met Recreatie Schreiershoek tel. 06 2376865 / info@schreiershoek.nl of museum het Admiraliteitshuis: telefoon 0519-293134 of e-mail info@museumdokkum.nl
Hier vind je Trekschuit De Herinnering Dokkum
Diepswal 279101 LA Dokkum Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
Gedicht: Der gie in snijen | Eeltsje Hettinga
DER GIE IN SNIJEN
Often to understand, we have to look into emptiness
– Michelangelo Antonioni
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen,
begjin april, spoaren fan lytse
hoefdieren yn de snie en oer
de mûnier, dêr’t in rûge froast
syn flierren sloech, de rop fan in ûle.
Earne út nacht syn ûnderwâlen wei
kaam in frou, in pear redens
om ’e hals, de ring fan
it lantearneljocht yn en ferdwûn,
in skaad foar har, in skaad achter har,
de iisbaan oer, it tsjuster yn.
Inkeld útsinnige kiel wie ik doe’t
by in hast dierlik oerémisk roppen
ik út myn dreamen wekker skeat
en mysels weromfûn yn de dize
oer de Po-flakten fan Antonioni, dêr’t
in kamera oer de sompen glied.
Ik seach iisblommen op de ruten,
begjin april, sette de ôftiteling
stil by de namme fan Anna.
Winter line skean tsjin de apelhôven,
liet de mûle in lang swijen.
Der gie in snijen, sûnder ophâlden.
